اعصاب شیشه ای

سلام

این روزها خیلی درگیرم. دوس دارم این چهار هفته آخر ترم هم تموم بشه و یه کم کارم سبک تر بشه. ازون طرف اردیبهشت خیلی خیلی همسر سرش شلوغه، دیر میاد خونه یا سرکار با کارمنداش درگیره و وقتی میاد خونه خیلی اعصاب نداره و منم وقتی میبینم دیر میاد خونه یا خیلی خسته میاد به هم میریزم و دیگه شرایط خونه ما دیدنی میشه

دانشگاه 40 درصد از حقوق اسفند و حقوق فروردین اساتید و کارکنانش رو هنوز پرداخت نکرده ازین موضوع هم خیلی اعصابم خورده به همسر یا خواهر بزرگه که میگم میگن بگو چقدر میخوای برات کارت به کارت کنیم ولی من برای پول خودم برنامه ریزی کردم و دارم قسط میدم و دوس ندارم از کسی قرض بگیرم . از این موضوع هم اعصابم خورده. اگر یک روز خدا بخواد و یه دانشگاه بهتر برم حتما حتما تمام مراحل قانونیش رو طی می کنم و شده پول وکیل هم میدم و ازینا شکایت می کنم. خیلی بی انصافن و دارن از آب گل آلود ماهی میگیرن میبینن الان اوضاع بیکاری تحصیل کرده ها چطوره تا جایی که میتونن با حداقل امکانات و شرایط از آدم کار میکشن

فردا شب یه مهمونی دعوتیم که همه همکارها و کارمندای محل کار همسرم با همسرهاشون دعوتن.

یک شنبه باید یه گزارش برای استاد راهنمام کامل کنم که هنوز بخشیش مونده

باید به فکر یه هدیه برای استاد راهنمای اول و دومم باشم به مناسبت روز معلم.

هنوز همسر نیومده و از پشت تلفن معلوم بود که چقد خسته است تازه چند روزه مامان باباش شاکی شدند که چرا بهشون کم سر میزنیم به خاط همین میگه شب بریم یه سر بهشون بزنیم. من که اصلا حالش رو ندارم. فردا عصر مادرشوهر یه مهمونی عصرونه داره و باید حتما برم فردا میرم میبینمشون. خواهرشوهر بزرگم حامله هست، جاریم بچه کوچیک داره و خواهر شوهر کوچیکه هم تهرانه. کسی به جز من نیست که پذیرایی کنه. اصلا حوصله این مدل مهمونی ها رو ندارم ولی چاره ای نیست 

صدای در پارکینگ میاد

فعلا